Satranç - Stefan Zweig | Kitap Yorumu

Tesadüfen eline geçen bir kitapla satrancı öğrenen, satranca tutku ile bağlanan ve bu tutkusu yüzünden beyin hummasına yakalanan Dr. B.'nin hikayesini anlatıyor Satranç. Kitapta iki kişinin mücadelesini görüyoruz. Bir tarafta satrançtan başka bir şey bilmeyen Czentovic, diğer tarafta satrançla tesadüf sonucu karşılaşana kadar satranç hakkında hiçbir şey bilmeyen Dr. B.

Tabii ki kitapta Zweig tarzı psikolojik tahliller var. Diğer kitaplarından farklı olarak bu kitap direkt psikolojik bir durum hakkında. Satranç'ı büyük bir heyecanla okudum. Bunda satranç oynamayı sevmemin ve psikolojik durumlardan etkilenmemin etkisi büyük. Bazı kitapları benimseyip bağrımıza basarız ya, bu kitap da benim için öyle. Zweig kitapları içerisinde en sevdiğim. 

Kısa ama dolu dolu bir hikaye okumak isteyenlere tavsiye ederim. Ayrıca kitabın verdiği heyecanla kolay okunabilir olduğunu düşünüyorum. Uzun süre bir kitaba bağlı kalamayan bir kaç kişiye tavsiye ettiğimde memnun kaldıklarını gördüm.

Alıntılar:

"Ruhsal bir hastalık geçiren herkes hep tehlike altındadır. "

''Satrancın çekiciliği tek bir şeyden kaynaklanır; stratejinin farklı beyinlerde farklı biçimlerde gelişmesinden.''

"Yeryüzünde beni sorgulamayan, bana işkence yapmayan bir insan var mıydı gerçekten?" 

"Ama en kötüsü sorgulama değildi. En kötüsü, sorgulamadan sonra hiçliğime geri dönmekti; aynı masanın, aynı yatağın, aynı leğenin, aynı duvar kağıdının olduğu aynı odaya." 

'' Muhtemelen kitabı hemen elime alıp okuduğumu düşüneceksiniz. Kesinlikle hayır! Önce bir kitabım olmasının sevincini yaşamak istiyordum.''

''Bize hiçbir şey yapmadılar. Bizi tamamen hakim olan bir hiçliğe bıraktılar, çünkü bilindiği gibi yeryüzünde hiçbir şey bir insana hiçlik kadar baskı yapamaz.''